Joanna żyje tęsknotą za światem idei. Przyglądając się jej twarzy, można dostrzec w spojrzeniu lekką drwinę. Skryte za tą drwiną przyczaiło się na dnie oka piękno samo w sobie. Czasami, kiedy do jaskini wpada promień światła i rozświetla oczy, można uchwycić mgnienie piękna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz